Het "gemiddelde" paard

 

 Het “gemiddelde” paard

Als paardeneigenaresse, paardentrainster en instructrice ben ik al veel verschillende paarden tegen gekomen.

 

Als ik een paard “koop” (dat vind ik eigenlijk al naar om te zeggen, want het gaat om een levend wezen) dan gaat het bij mij om die aantrekkingskracht. Ik zie een paard en de vonk springt over. En dat zie ik in de ogen van een paard. Dan dat weet ik: dat is mijn maatje!

 

Zo heb ik zelf al een heel bijzondere kudde verzameld. Buiten dat ze me raken om wie ze zijn is er nog wat anders bijzonder aan ze. Ze hebben allemaal hun uitdagingen die zorgen dat ik zoveel geleerd heb dat ik van mijn passie mijn beroep heb kunnen maken. Dit heb ik mede aan hun te danken.

 

En vandaag wil ik wat delen over de bouw van paarden, want het lijf waar we mee werken is belangrijk dat we die begrijpen. Dat we weten wat de kwaliteiten zijn van je paard en ook wat de uitdagingen zijn. Want net als ik hebben de meeste mensen niet de beurs voor die topatleet.

Het is daarom belangrijk dat we leren het lijf te bekijken en hierop onze training aan te passen.

Je paard is altijd de beste van de hele wereld. Je eigen paard is altijd het leukst. Anders had je hem of haar niet gekocht. Maar vaak duiken er dan toch wat problemen op door de bouw van je paard. Dat kan zijn dat je paard vaak struikelt, tempo niet te controleren is of met heel veel pech je paard onverklaarbare blessures krijgt.

 

Nou daar zou ik graag wat over willen delen om te zorgen dat we uit blessures blijven. Want als we het paard gaan belasten is het fijn dat je paard zo goed mogelijk jou kan dragen.

Even als voorbeeld iets “simpels” maar zeer pijnlijks. Hielspoor…..hopelijk heb je het nog nooit gehad. Als je scheef op je voeten staat en weinig loopt zul je er niet snel last van krijgen. Ga je echter regelmatig lange afstanden lopen en laten we voor de lol er ook nog een backpack bij op de rug gooien. Dan is de kans groot dat je last krijgt van hielspoor. Leer je echt goed bewegen en heb je het juiste schoeisel kan het zijn dat je uit de problemen blijft.

 

Dus we kunnen stellen als we weten wat de lichamelijke uitdagingen van ons paard zijn dat we hen ook kunnen leren zo goed mogelijk hun lijf te gebruiken.

 

Ik zal mijn paard Alegria met jullie onder de loep nemen. Alegria is een prachtige zwarte merrie met lange zwarte manen en een trotse houding. Echt een plaatje om te zien. Ik ben als een blok voor haar gevallen.

 

Maar als we kritisch kijken naar haar lijf zijn er best wat aandachtpunten die problemen kunnen veroorzaken. Zo ligt haar zwaartepunt heel sterk op de voorhand. Waar kun je dit aan zien?

Als je kijkt naar de foto van haar in 2014 zie je dat haar billen hoger zijn dan haar rug. Ook kun je zien dat haar voorbenen naar achteren wijzen en dat haar zware boeg ver voor haar voorbenen hangt. Daarnaast is haar bovenlijn hol en zie je hoe sterk haar onderhals ontwikkeld is? Ze heeft een lang lijf en korte benen. Dan is haar lendenenpartij heel lang en oplopend van haar rug naar achterhand toe. Daarnaast heeft ze een lange schoft. Ofwel weinig ruimte voor een zadel en uitdagingen genoeg. Haar lijf is zeer praktisch voor het trekken van een koets, maar niet erg praktisch als rijpaard.

 

Nu je haar zo bekijkt…en je denkt er nu nog een ruiter op. Wat denk je dat er met haar lijf gebeurd? De kans op blessures in deze houding is enorm groot. Rugklachten, schouderklachten, knieproblemen, nekklachten…genoeg om op te noemen. Hierdoor kan ze ook niet wenselijk gedrag gaan vertonen door ongemak en pijn.

Maar er is natuurlijk ook licht aan het einde van de tunnel: Alegria heeft één heel sterk onderdeel van haar lijf. En dat is haar achterhand! Die is enorm sterk. Mooie ronde billen en een gebogen achterbeen.

 

Maar om haar gewicht op die sterke achterhand te krijgen is dat een hele weg. Haar rug moet omhoog om het gewicht naar de achterkant te kunnen brengen. En wat heeft ze waarvoor nodig? Core-stability! En daar heb ik gelukkig van Greetje Hakfoort een prachtige trainingsmethode voor geleerd.

 

Door middel van grondwerk heeft ze enorm sterke borst, buik en bilspieren ontwikkeld zodat ze in horizontale balans kan staan en bewegen met een ruiter op haar rug. Doordat ik weet wat zij moeilijk vindt geef ik haar tijd en ruimte om te ontwikkelen. Ik heb haar lijf helemaal “ontleed” en puzzel nog altijd verder om haar steeds vrijer te kunnen laten bewegen met een ruiter op haar rug. Had ik haar alleen gewoon leuk als bospaard willen “gebruiken” zonder haar lijf te trainen dan hadden we nu waarschijnlijk nog met gedragsproblemen te maken gehad en misschien zelfs wel blessures.

 

Nu kan ik van haar genieten in het bos en is zij fysiek ook in staat om te kunnen functioneren als rijpaard. En ze heeft meer zelfvertrouwen en rust gekregen door haar op deze manier te trainen.

Wat ik geweldig aan haar vind is dat ze mij ook “beloond” als ik haar beloon. Als ze iets heel goed doet in het grondwerk en ik haar beloon dan kriebelt zij mij op mijn “schoft”! Onwijs leuk! Ik moet dan zo lachen om deze dame. Ze heet natuurlijk niet voor niets Alegria wat blijdschap betekend. Ik zeg niet voor niets dat ieder paard over zijn/haar eigen kwaliteiten beschikt. Soms zijn het nog ruwe diamanten die je later enorm verrassen. En ik vind het belangrijk dat we zuinig zijn op de lijven van die ruwe diamanten. Dan kunnen we nog veel langer van ze genieten.

 

 (Op de onderste foto is te zien hoe haar rug al omhoog gekomen is door training en hoe ze mooi rechtop staat.)

 

Wil je zien hoe zij zich ontwikkeld heeft en zien hoe zij haar gewicht kan verplaatsen? Kijk dan naar deze video. Vooral in de stretch & halt is goed te zien hoeveel gewicht zij moet verschuiven om rechtop te staan. Naar mijn idee erg leuk om te zien :)