Delen van mijn paarden moeilijk?

Ik krijg wel eens de vraag van mensen hoe het is om les te geven met mijn eigen paarden.

 

Ik kan je vertellen dat ik het geweldig vind! Ik kan overlopen van trots en geluk tijdens lessen.

 

Om mijn paarden in de rol te zien van leermeester maakt mij onwijs trots. Allemaal hebben ze een lange weg bewandeld om zowel lichamelijk als mentaal sterk genoeg te zijn om als lespaard/leermeester te kunnen fungeren.

 

Zo zag ik recent weer een paard dat drijfnat was van het zweet dat van hem afdroop van de stress. Dat was echt een flashback naar bijna 12 jaar geleden toen ik Rasta kocht. Wat is Reasta van ver gekomen. Waar ze van stal halen om samen wat te gaan doen al zoveel stress voor haar veroorzaakte dat ze zo nat werd, dat het zweet in stralen onder haar uit liep. Tijdens het poetsen was ze al drijfnat. Een paar jaar later was ze dat niet meer met het poetsen, maar nog wel op de trailer en op buitenrit. 

 

Nu is mijn ooit zo bange Rasta een vrolijke zelfverzekerde pony. Die niet meer bang is om de rijbaan in te gaan, maar die uitkijkt om de baan in te gaan. Een tijdje geleden is ze zelfs met iemand het traject ingegaan om iemand de eerste ervaringen in het zadel op te doen. En ze was zo zorgzaam. En ze geniet zo van de lessen dat ze liever niet heeft dat haar vaste lesklant op een ander stapt. Als zij komt staat ze voor haar klaar. Ze geniet ervan om leermeester te zijn. Ze maakt mensen blij. Geeft mensen vertrouwen en zij is nu het paard waar iemand van kan zeggen: Weet je nog mijn allereerste paardrijles? Die reed ik op Rasta.

 

Dat doet mij zo goed. Een ooit afgedankte pony van de slachtlijst maakt nu niet alleen mij blij, maar ook anderen. En ze maakt deel uit van een stukje mooie herinneren van andere mensen.

 

En waar Alegria eerder een onzeker paard was met weinig balans. En in paniek raakte bij het zien van een zadel. En een paard die compleet in paniek kon raken door disbalans en dan nu vol vertrouwen mensen meeneemt die zelf onzeker zijn. En mensen die moeite hebben met balans nu kan leren om hun balans te vinden, omdat haar balans inmiddels zo goed is dat zij zich kan redden ook als iemand nog zoekende is. Alegria zal altijd zoeken naar balans en een gedragen gang. Ze geeft zich dan 100% en met een lach op haar gezicht.

 

En Alegria is het paard dat nu ook een meisje heeft laten genieten van haar eerste bosrit. En wat is Alegria dan een betrouwbaar maatje. Geen seconde heb ik mij zorgen hoeven maken. Ik wist dat Alegria haar een fantastische rit zou bezorgen. En wat was het een genot om heuvelop te zien hoe Alegria over haar rug wegdraaft de heuvel op met haar oortjes naar voren. Haar prachtige achterhand in actie te zien voor dat meisje. Daar geniet ik zo van. Om te zien hoe zij dan samen zo genieten.

 

 

Ik ben blij dat mijn paarden later herinnert zullen worden. Niet alleen door mij, maar ook door mijn fijne klanten die genieten van alles wat ze van hun kunnen leren. Mijn klanten spreken altijd met liefde en respect over mijn paarden en worden gewaardeerd voor wat ze doen. En dat maakt het voor mijn paarden leuk om in de lessen te lopen en voor mij een plezier om ze te delen. Dat ze niet alleen van mij liefde ontvangen, maar ook van anderen dat doet me goed.